แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปล ไม่ห่างหันเหไปจนไกล
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปล ไม่ห่างหันเหไปจนไกล
แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
ควร คิดพินิจให้ดี
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
ครับบทเพลงข้างบนนี้ผมคิดว่าคนไทยทุกคนคงร้องได้เพราะเราร้องเพลงนี้กันมาตั้งแต่เด็กๆ โดยเฉพาะวันแม่ คำว่าแม่นั้นยิ่งใหญ่ขนานไหนนั้นคงไม่ต้องบอกหรอกนะครับ ดูได้จากทุกประเทศล้วนมีวันสำคัญวันนี้ยกตัวอย่างเช่น ประเทศญี่ปุ่น
ในญี่ปุ่น ปี 1931 (หรือปีโชวะที่ 6) องค์กร สตรีสูงสุดของญี่ปุ่นได้ตั้ง วันที่ 06 มีนาคม ซึ่งเป็นวันฉลองพระราชสมภพ ของ พระราชินี คาโอรุ มาโคโตะ (Empress Kaoru Makoto) เป็น "วันแม่" ต่อมาในปี 1937 วันที่ 5 พฤษภาคม (หรือปีโชวะที่12) และได้เปลี่ยนแปลงอีกครั้งเมื่อ (ได้รับการสนับสนุนโดยคณะกรรมการกลางให้จัดตั้งวันแม่) ขึ้นใหม่ในปี 1949 (หรือปีโชวะที่ 24) โดยมาจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่สองในเดือนพฤษภาคม ตามประเทศสหรัฐอเมริกาและอีกหลายๆประเทศ ส่วนประเทศไทยเราตรงกับวันที่12 สิงหาคมของทุกปี
และเมื่อไม่กี่วันมานี้ก็ได้ว่าข่าวในเน็ต ที่มีผู้หญิงชาวจีนคนหนึ่งนั้งร้องไห้อยู่ข้างถนนข้างๆเธอมีถุงกระสอบใบใหญ่สองใบ ผู้คนผ่านไปผ่านมาเห็นเกิดสงสัยจงเขาไปถามว่าเป็นอะไร เธอบอกว่าเธอเดินทางมาจากบ้านนอกเพื่อมาหาลูกชายของเธอที่เพิ่งคลอดลูกสาว ส่วนของที่อยู่ในถุง เธอเอามาเยี่ยมรับขวัญหลานสาว แต่ว่าลูกชายไม่ให้เธอพบเพราะ"อายที่แม่แต่งตัวเหมื่อนบ้านนอก" เธอบอกว่าเธอรู้ว่าลูกชายซึ่งเรียนจบปริญญาและมีงานที่ดีทำและเข้าใจเขา ทั้งที่สามีก็บอกไม่ต้องมาแต่เธอก็มาเพื่อที่จะได้พบลูกชายและได้ให้ของขวัญหลานสาว แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ได้พบลูกชายและเก็บของขวัญนั้นกลับบ้านไป
สำหรับผมแล้วผมคิดว่า"ไม่มีความรักใด ที่ยิ่งใหญ่เท่าความรักจากพ่อแม่" ไม่ว่าคุณจะพ่ายแพ้มาจากใหนหรือคิดว่าตนเองนั้นไม่มีใคร ลองหันกลับไปมองข้างหลังดูอีกทีซิครับ คุณจะเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่คอยให้กำลังใจคุณอยู่ก็ได้ ผู้หญิงที่คอยดูแลคุณตั้งแต่คุณยังจำความไม่ได้ หรือแม้แต่วันนี้ที่คุณก้าวเดินได้ด้วยตัวเองแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ยังเฝ้ามองคุณด้วยสายตาที่ไม่เคยเปลี่ยน ผู้หญิงคนนั้นคนทั้งโลกเรียกเธอว่า "แม่" ขอบคุณครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น